ASKIN ASKI
Askin yalnizca saatlere gunlere yansiyabilecek kadar kisa omurlu oldugunu sanirdim.
Sevgili Seni “Kendimde” Hatirlayinca;
Askin; degil yillara, degil asirlara, Sonsuz Zamanlar boyunca, Sonsuz Askla, Sonsuz Sevgiyle, Sonsuz Tutkuyla, Sonsuz Sefkatla tum boyutlara yansiyabildigini ve tum varligimi kucaklayabildigini gordum.
Kalbimin Yalnizligini daha once hic farketmemistim, kendimi cok sandigim seruvenimde; Senden ayri, bizi unuttugum sonsuz zamanlar boyunca yalniz kaldigimda sensizligin “yalnizlik” oldugunu anladim.
Aski ve aska ait olan herseyin kaoslarin ortasinda, arada sirada yasanan tatli dakikalar olduguna inanmistim.
Anladim
Anladim ki Sevgili
Ask; Kalbimdeki Sonsuz Ask ile yansidigim “Sevgiliyi” her An’da, her yerde, nefesimde bir dua, gozlerimde bir renk, tenimde gul kokusu, yuregimde alev alev yanan bir ates parcasi gibi hissetmekmis. Birlikte Askin icinde tukenerek yeniden Tek Ol’arak dogabilmekmis.
Ve anladim ki Sevgili; her seferde oldugu gibi ve Simdi Burada Tam ve Butun oldugum An’da; Ask 'kendim' olabilmekmis.
Ruzgar olup esmek
Gunes olup dogmak
Sinirsiz
Sonsuz
Hesapsiz
Yarinsiz
Ol’makmis
Ve aslinda butun mesele; Canin, Cananda oldugunu bilebilmekmis